Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούμε τις αναφορές που γίνονται από διάφορους κύκλους στην εκτροπή του Αχελώου ποταμού ως αναγκαίο μέτρο για την έλλειψη νερού στη Θεσσαλία, αλλά και ως “αναγκαίο κακό” για την αξιοποίηση των έργων που έχουν ήδη υλοποιηθεί και διαφορετικά θα… ρημάξουν.
Ανοιχτή στην επιχειρηματολογία, δυστυχώς, είναι και η Περιφέρεια Θεσσαλίας, η οποία, έχοντας ξεκάθαρη εικόνα από την καταστροφική δράση του νερού στα φαινόμενα Ιανός και Daniel και από το υπέρογκο κόστος αποκατάστασης των πληγέντων περιοχών, θα έπρεπε να έχει ήδη κατανοήσει ότι οι δρόμοι του νερού είναι αλάνθαστοι και τις εκτροπές από τον φυσικό ρου τις πληρώνουμε ακριβά!
Δεν φαίνεται να έχουν βγάλει τα σωστά συμπεράσματα ούτε από την κλιματική κρίση ούτε από την επιβεβαίωση των προβλέψεων του οικολογικού κινήματος ούτε από το αδιέξοδο σήριαλ της εκτροπής και τις έξι ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και τη μία του Δικαστηρίου της Ε.Ε. Θα αντιμετωπίσουν και πάλι το αταλάντευτο μέτωπο των φορέων της Αυτοδιοίκησης και των οργανώσεων, αφού η εκτροπή του Αχελώου παραβιάζει άρθρα των ευρωπαϊκών οδηγιών 2000/60/ΕΚ για τα ύδατα και 2001/42/ΕΚ για τη στρατηγική εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων σχεδίων, τη στιγμή μάλιστα που η ευρωπαϊκή πολιτική για τα ύδατα περιορίζει δραστικά τη δημιουργία φραγμάτων. Η παράλογη, λοιπόν, επιμονή σε ένα λανθασμένο σχέδιο είναι και αναχρονιστική και προκλητική και φανερώνει ότι οι υποστηρικτές της εκτροπής δεν εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Επιπλέον, τίθενται και κάποια ερωτήματα για το κοινωνικό κόστος της εκτροπής: Γιατί οι αγρότες της Θεσσαλίας δικαιούνται περισσότερο το νερό του Αχελώου από τους κατοίκους και τις περιοχές που ήδη διαπερνά;
Πώς διαχειρίστηκαν τα δικά τους νερά τόσα χρόνια; Με σύνεση ή με σπατάλη; Πόσο ευθύνεται το σημερινό παραγωγικό μοντέλο για το υδατικό έλλειμμα της Θεσσαλίας; Γιατί πρέπει αυτό να το πληρώσουν οι κάτοικοι της Αιτωλοακαρνανίας;
Σε μια εποχή ιδιαίτερα έντονων και πρωτόγνωρων κλιματικών καταστροφών, με φανερές τις επιπτώσεις στη γεωργική δραστηριότητα της Θεσσαλίας, κάθε απόφαση που δεν είναι ολιστική για το περιβάλλον και τον άνθρωπο, είναι εγκληματική. Είναι απόλυτη ανάγκη να σχεδιαστούν επιτέλους οι πολιτικές που θα θωρακίσουν την περιοχή από την κλιματική κρίση και θα εξασφαλίσουν στον αγροτικό κόσμο τις συνθήκες για την αξιοπρεπή επιβίωσή του. Τα φυσικά οικοσυστήματα πρέπει να ενισχυθούν ως προς την ανθεκτικότητά τους και αυτό σημαίνει ριζικές αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο, τέτοιες που θα εξοικονομούν νερό, θα εξυπηρετούν μια στρατηγική για επισιτιστική ασφάλεια, αλλά και θα αποκαταστήσουν τη φύση και την κοινωνική δικαιοσύνη.
- Καλούμε την Περιφέρεια Θεσσαλίας:
- Να μην υποκύψει στις πιέσεις των κύκλων της εκτροπής και γενναία να την αρνηθεί.
- Να πρωτοστατήσει στον σχεδιασμό που θα ωφελήσει τους κατοίκους της, χωρίς αγκυλώσεις σε κομματικές σκοπιμότητες και τοπικούς παράγοντες.
- Καλούμε τηνκυβέρνησηνα εγκαταλείψει οριστικά το σχέδιο της εκτροπής του Αχελώου και να αντιμετωπίσει το νερό ως δημόσιο αγαθό, που ανήκει σε όλους και δεν προσφέρεται για επενδυτικά κέρδη, φαραωνικά έργα και... ολλανδικό πλιάτσικο.
- Καλούμε τουςκατοίκους της Θεσσαλίαςνα οργανωθούν, να ενημερωθούν και να διεκδικήσουν πολιτικές που θα απομακρύνουν τον κίνδυνο της λειψυδρίας ή νέων πλημμυρών, αλλά και θα ανασυγκροτήσουν την οικονομία με σεβασμό στις λύσεις που φανερώνει η φύση και η κλιματική αλλαγή.
Εξαιτίας της έλλειψης νερού οφείλουμε να συνεργαστούμε, όχι να ανοίξουμε πόλεμο μεταξύ μας ή με τη φύση.